Duchu Święty, dziękuję Ci za czas tych rekolekcji. Proszę, aby one przyniosły w moim życiu owoce. Zawierzam siebie i całą moją rodzinę Matce Bożej. Prowadź mnie, Maryjo!

Oto doszliśmy do końca, lecz nasze życie w Duchu Świętym wcale się nie kończy, a wręcz przeciwnie, dopiero się rozpoczyna. Pan chce nas prowadzić dalej ku głębszej jedności z Nim, ku świętości i wierniejszemu pełnieniu Jego woli i Jego dzieł w tym świecie. Dlatego Jezus zawierzył nas Maryi, która ze wszystkich w najbardziej właściwy sposób podjęła dialog z Bogiem i najpełniej odpowiedziała na zamiary Jego miłości. Lecz także i ten dar – dar Matki – wymaga z naszej strony przyjęcia: „I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19, 27).

„Kiedy Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19, 26-27).

To jest testament Chrystusa przybitego do krzyża. Wypływa on z Jego miłości do swojego ucznia. Dlatego uczeń Jezusa bierze Maryję do siebie. Przedziwna to tajemnica i niezgłębiona. Odtąd Maryja będzie zawsze ze swoim nowym synem i ze wszystkimi dziećmi Kościoła. Spod krzyża Chrystusa pójdzie razem z uczniami do Wieczernika, by modlić się o dar Ducha Świętego, a potem z całym Kościołem, do końca czasów, będzie wołać w Duchu Świętym: Marana tha! Przyjdź Panie Jezu!!!

Maryjo, Najświętsza Bogarodzico Dziewico, 

Ty w dzień Pięćdziesiątnicy byłaś u początków dzieła ewangelizacji Kościoła. 

Matko Jezusa, Matko Kościoła i moja Matko, wstawiaj się za mną:

Abym tak jak Ty mówił Bogu TAK;

Abym tak jak Ty słuchał i rozważał Słowo Boże;

Abym tak jak Ty był posłuszny Duchowi Świętemu;

Abym tak jak Ty z pokorą niósł Jezusa innym ludziom;

Abym tak jak Ty kochał Boga i ludzi;

Abym tak jak Ty służył Bogu i ludziom.

Gwiazdo ewangelizacji, oświecaj moje drogi

 i ochraniaj mnie swą macierzyńską opieką w służbie EWANGELII.

Amen