ODNOWA / TYDZIEŃ 6 / WSPÓLNOTA KOŚCIOŁA 

WSPÓLNOTA KOŚCIOŁA MIEJSCEM NASZYCH NARODZIN I ŻYCIA

Modlitwa tygodnia: Przenajświętsza Trójco, prowadź nas według swej woli i tchnienia, abyśmy do głębi mogli zrozumieć i przyjąć dar Kościoła. Boże, pragnę być jedno z Tobą i z całym Kościołem. Niech miłość na zawsze we mnie zagości, niech zawsze ma we mnie mieszkanie. Amen

„O, pokoro! O, wzniosłości! Namiocie Kedaru i sanktuarium Boga; mieszkanie ziemskie, królewski zamku; domu z gliny i królewska komnato; śmiertelne ciało i świątynio światła; w końcu, przedmiocie pogardy dla pysznych i oblubienico Chrystusa! Smagła jesteś, ale piękna, córo jerozolimska; a chociaż zmęczenie i boleść długiego wygnania czynią cię wybladłą, to jednak zdobi cię wdzięk niebieski.” (św. Bernard z Clairvaux)

DZIEŃ 1 / 3 GRUDNIA / ŚRODA

Pierwszy List do Koryntian 12, 12-31

Thomas Merton powiedział: „Nikt nie jest samotną wyspą”. Oznacza to, że każdy człowiek żyje w relacjach z innymi. Z woli Boga jesteśmy powołani do życia wspólnotowego. Czy jesteś człowiekiem wspólnoty? Zatrzymaj się nad prawdą, że Kościół jest jednością w różnorodności. Każdy z członków Ciała Chrystusa (czyli każdy z nas) jest różny, a Jezus łączy nas w jedno. To łączenie w jedno nie dokonuje się przez czynienie ze wszystkich tego samego, ale przez złączenie w jedno ciało, Ciało Chrystusa. Ujednolicanie nie jest cechą Boga. On nas po to stworzył innymi, aby każdy z nas mógł służyć w Kościele tym, co ma najlepszego.

Boże, pomóż mi zrozumieć, że różnorodność ludzi na świecie jest piękna i że jest Twoim planem stwórczym. Naucz mnie z tego korzystać i tym się cieszyć. Daj mi radość z tego, że otaczają mnie ludzie inni niż ja.

DZIEŃ 2 / 4 GRUDNIA / CZWARTEK

Ewangelia św. Mateusza 6, 5-15

Na modlitwie mam nie być gadatliwym, ale zasłuchanym w to, co Bóg ma mi do powiedzenia. Słuchanie zawsze jest trudne – nie tylko podczas modlitwy. Jeśli jeszcze nie słuchałeś Boga, to zacznij dziś. Zadaj Mu pytanie: „Panie, Ty wiesz, co dziś chcesz robić, jak mogę Ci pomóc?”. I w ciszy, słuchając tego, co Bóg mówi w twoim sercu, czekaj na odpowiedź.

Trzeba rozróżnić dzieła Boga od dzieł dla Boga. Czy pragniesz pracować w dziele Boga? Oznacza to mówienie Bogu „bądź wola Twoja”, tzn. trwanie na modlitwie, by najpierw odnaleźć wolę Bożą i poznać Jego zamiary. Czy wolisz jednak budować dzieła dla Boga – samemu wyznaczać plany i realizować je po swojemu? Jak jest w twoim życiu? Jak je planujesz?

Panie Jezu chcę Ci oddać to, co do tej pory ukrywałem przed Tobą. Bądź prawdziwie i całkowicie moim PANEM! Chcę nie tylko wyznawać Cię ustami, ale mocno w Ciebie wierzyć w sercu.

DZIEŃ 3 / 5 GRUDNIA / PIĄTEK 

Ewangelia św. Łukasza 22, 19-30

Kościół to wspólnota, za którą jesteś odpowiedzialny. Czy to nie przez brak miłości w twoim sercu Kościół wygląda tak, jak wygląda? A może dary złożone w tobie do budowania Kościoła są zakopane? Spójrz na to w kontekście Eucharystii. Jak mógłbyś się w nią bardziej zaangażować? Jak wykorzystać swoje dary?

Eucharystia to zderzenie miłości Boga do człowieka z naszym niezrozumieniem tej miłości. Już na pierwszej Mszy św. mowa jest o zdradzie, którą planuje jeden z uczestników uczty. Pozostali uczestnicy zaczynają się porównywać, oceniać, szukać zdrajcy. Jezus tego nie robi, tylko kocha. On po prostu kocha. A jak ty przychodzisz na Eucharystię? Czy przychodzisz do Jezusa jak do ŹRÓDŁA ŻYCIA, jak do ŹRÓDŁA DUCHA ŚWIĘTEGO? Czy jesteś gotów, by to życie trwało w tobie, by Duch Święty nadal przemieniał twoje serce?

O, Panie Jezu, jak bardzo pragnę Twego Ducha, jak bardzo pragnę, aby przenikał mnie On podczas każdej Eucharystii. Odnów we mnie moc swej miłości, aby także ze mnie popłynęły strumienie ŻYWEJ WODY dla innych. Jutro podejmę post ścisły (o chlebie i wodzie) w intencji wynagradzającej za grzechy moje, moich bliskich i całego Kościoła.

DZIEŃ 4 / 6 GRUDNIA / SOBOTA 

ZADANIE SPECJALNE: post ścisły (o chlebie i wodzie) w intencji wynagradzającej za grzechy moje, moich bliskich i całego Kościoła.

Trudne sprawy potrzebują modlitwy i postu. Dlatego chcę, Panie, modlić się i pościć za wspólnotę Kościoła, za grupy modlitewne, za wspólnoty małżeńskie. Bóg mówi dziś tobie o człowieku wewnętrznym i zewnętrznym. Działanie Ducha Świętego sprawia, że człowiek zmienia swoje pragnienia, kryteria i wartości. Post, który do tej pory mógł być tylko zewnętrzny, albo wcale go już nie było – niech stanie się czasem wewnętrznej przemiany twojego serca.

Panie mój, to z Twojej łaski jestem tym, kim jestem. Stałem się człowiekiem wewnętrznym – DZIECKIEM BOŻYM, ożywionym Duchem Świętym. Jak wiele jeszcze jest do zrobienia, jak wiele jeszcze musi we mnie obumrzeć, bym wydoskonalił się w prawdzie, bym był święty jak Ty! Maryjo, ucz mnie ŚWIĘTOŚCI! Maryjo, ucz mnie przezwyciężania samego siebie! Maryjo, ucz mnie zawierzenia – tak jak Ty zawierzyłaś.

DZIEŃ 5 / 7 GRUDNIA / NIEDZIELA

Księga Rodzaju 1, 24-2,4

Zatrzymaj się nad tym, że sakramenty budują relację Boga z człowiekiem. Poprzez sakramenty On nas kocha i troszczy się o nas. Sakramenty są wyrazem troski Boga o człowieka. Dzięki sakramentom nie tyle my wracamy do Raju, ale Raj jako obecność Boga, przychodzi do nas („jako w niebie, tak i na ziemi”). Przyjrzyj się dwóm sakramentom, które przyjmujesz najczęściej (spowiedzi i Eucharystii). Na ile one odbudowują twoją relację z Bogiem?

Panie Jezu, Ty w każdym sakramencie przywracasz mi Raj. Ja jednak często nie przyjmuję tego, co mi dajesz i pozostaję smutny. Proszę Cię o pomoc, abym przeżywał każdy sakrament jako powrót do Raju, do Twojej obecności we mnie i przy mnie.

DZIEŃ 6 / 8 GRUDNIA / PONIEDZIAŁEK 

Ewangelia św. Jana 10, 22-39

W Ewangelii Jezus rozmawia z ludźmi, którzy są oczytani duchowo, którzy bardzo dobrze znają Pismo święte. Ale też stworzyli sobie bardzo wiele własnych interpretacji Pisma, które nazywają tradycją starszych albo prawem Bożym. Tymczasem są to zasady utworzone przez ludzi. Z pewnością te zasady były dobre w określonym kontekście czasowym, bo nikt nie wprowadzał ich ze złej woli. Jednak z czasem ludzie zaczęli traktować te zasady jako ważniejsze od Boga. Zamiast myśleć miłością, myśleli tymi zasadami. Efekt tego był straszny. Kiedy Bóg (Miłość) zstąpił na ziemię, w imię tych pięknych zasad został odrzucony. Gdy Jezus czynił dzieła miłości – wzbudzał złość, gdy mówił o tym, kim jest Bóg – chcieli Go kamienować.

Panie, uwalniaj mnie od tego wszystkiego, co uważam za dobre i konieczne, a co tak naprawdę nie pozwala mi iść za Tobą. 

PODSUMOWANIE TYGODNIA

Ewangelia św. Marka 10, 17-22

Kościół i każda Boża wspólnota to miejsce relacji z Bogiem. Także życie chrześcijanina to miejsce dzielenia się Bogiem jak chlebem, bo Bóg jest dobry. Żyjesz po to, by dzielić się Bogiem, a wtedy On sprawia, że miłość przepływa przez twoje ręce, oczy, życie. Węzłem wspólnoty jest miłość Boża, wlana w nasze serca przez danego nam Ducha Świętego. Zachowywanie Dekalogu do tej miłości prowadzi. Młodzieniec w Ewangelii zachowywał przykazania i dzięki temu miał kondycję serca, aby przyjąć więcej – spojrzenie Jezusa z miłością. Życie Dekalogiem to jakby furtka do czegoś więcej. Ale nie jest to gwarancja przyjęcia tego „więcej”. Widzimy w Ewangelii, że młodzieniec nie potrafił pójść za głosem Jezusa. Był już tak blisko, ale zawahał się zrobić kolejny, jakże ważny krok.

Jezu mój, czy to możliwe, bym był Tobie i Twojemu Kościołowi we wszystkim posłuszny?...

Do zobaczenia, jutro we wtorek! Msza Święta godz. 18:00, po Mszy konferencja i wspólna modlitwa. 

Z Panem Bogiem…