Sobota, 13 Września

Pierwszy list do Tymoteusza 1,15-17.

Nauka to godna wiary i zasługująca na całkowite uznanie, że Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja jestem pierwszy.
Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, by we mnie pierwszym Jezus Chrystus pokazał całą wielkoduszność jako przykład dla tych, którzy w Niego wierzyć będą na życie wieczne.
A Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu – cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Księga Psalmów 113(112),1-2.3-4.5a.6-7.

Chwalcie, słudzy Pańscy,
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pańskie będzie błogosławione
teraz i na wieki.

Od wschodu aż do zachodu słońca
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy,
ponad niebiosa sięga Jego chwała.

Któż jest jak nasz Pan Bóg,
co w dół spogląda na niebo i na ziemię?
Podnosi nędzarza z prochu  
i dźwiga z gnoju ubogiego.

Ewangelia wg św. Łukasza 6,43-49.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało.
Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron.
Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta».
Czemu to wzywacie Mnie: „Panie, Panie!”, a nie czynicie tego, co mówię?
Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je.
Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany.
Lecz ten, kto usłyszał, a nie wypełnił, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. Gdy rzeka uderzyła w niego, od razu runął, a ruina owego domu była wielka».

Św. Cyryl Jerozolimski

[Do katechumenów]: Bądźcie wytrwali w katechezie. Nawet jeśli nasze słowa będą was długo zatrzymywać, nigdy nie traćcie uwagi. Dostarczają one wam broni. Macie wielu wrogów, więc uzbrójcie się obficie. Kierujecie pociski do wielu tarczy i musicie nauczyć się, jak przebijać, jak walczyć. Broń jest oczywiście gotowa, a miecz Ducha Świętego czeka w pogotowiu, ale trzeba też z determinacją dzierżyć je w prawej ręce, aby stoczyć walkę Pana, pokonać siły wroga i stać się niepokonanym we wszystkich przedsięwzięciach herezji.
Powiedz sobie, że nadszedł czas sadzenia drzew: jeśli nie wykopiemy głębokich dołów, to czy nasze sadzenie, raz nieudane, czy powiedzie się innym razem? Powiedz sobie, że katecheza jest budynkiem: jeśli nie wykopiemy fundamentów, jeśli nie zabezpieczymy połączeń konstrukcji, spójności domu, aby nie zawierał żadnych wad, które unieważniłyby konstrukcję, sama pierwsza praca byłaby całkowicie bezużyteczna. Należy natomiast łączyć kolejno kamień z kamieniem i dopasowywać kąt do kąta, usuwając zbędne elementy: w ten sposób można zbudować konstrukcję bez zarzutu.
Podobnie, przynosimy ci, że tak powiem, kamienie nauki. Trzeba słuchać tego, co dotyczy żywego Boga; słuchać tego, co dotyczy Zmartwychwstania. Istnieje wiele kolejnych nauk: jeśli nie połączysz ich w całość i nie zapamiętasz pierwszych, a następnie kolejnych, architekt na próżno buduje, bo ty będziesz miał tylko kruchy budynek.