Piątek, 20 Czerwca

Drugi list do Koryntian 11,18.21b-30.

Ponieważ wielu chlubi się według ciała – i ja będę się chlubił.
Jeżeli inni zdobywają się na odwagę – mówię jak szalony – to i ja się odważam.
Hebrajczykami są? Ja także. Izraelitami są? Ja również. Potomstwem Abrahama? I ja.
Są sługami Chrystusa? Zdobędę się na szaleństwo: Ja jeszcze bardziej! Bardziej przez trudy, bardziej przez więzienia; daleko bardziej przez chłosty, przez częste niebezpieczeństwa śmierci.
Przez Żydów pięciokroć byłem bity po czterdzieści razów bez jednego.
Trzy razy byłem sieczony rózgami, raz kamienowany, trzykrotnie byłem rozbitkiem na morzu, przez dzień i noc przebywałem na głębinie morskiej.
Często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od zbójców, w niebezpieczeństwach od własnego narodu, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach od fałszywych braci;
w pracy i umęczeniu, często na czuwaniu, w głodzie i pragnieniu, w licznych postach, w zimnie i nagości,
nie mówiąc już o mojej codziennej udręce płynącej z zatroskania o wszystkie Kościoły.
Któż odczuwa słabość, bym i ja nie czuł się słaby? Któż doznaje zgorszenia, żebym i ja nie płonął?
Jeżeli już trzeba się chlubić, będę się chlubił z moich słabości.

Księga Psalmów 34(33),2-3.4-5.6-7.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Ewangelia wg św. Mateusza 6,19-23.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną.
Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną.
Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.
Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone.
Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!»

Filoteusz z Synaju

Trzeźwość i czujność najpierw oświecają i oczyszczają świadomość. Następnie, gdy świadomość zostanie oczyszczona, jawi się wcześniej ukryte światło, które nagle wybucha i przepędza wielką ciemność. A kiedy ciemność zostanie przepędzona przez ciągłą i prawdziwą czujność, świadomość ponownie ujawnia to, co było ukryte.
Poprzez trzeźwość i czujność uczy niewidzialnej walki intelektu i walki rozumu. Pokazuje, jak intelekt musi rzucać włóczniami w tej szczególnej walce o Chrystusa – upragnione światło w obliczu złej ciemności – jak strzałami uderzać w myśli i nie dać się uderzyć. Każdy, kto zakosztował tego światła, rozumie, o czym mówię. Smakowanie światła raczej czyni duszę głodną, odżywioną, ale nigdy nienasyconą: im więcej je, tym bardziej jest głodna. To światło, które przyciąga intelekt tak, jak słońce przyciąga oczy, to niewytłumaczalne światło, które nie jest wyjaśnione słowami, ale doświadczeniem tych, którzy zostali przez nie zranieni, nakazuje mi milczeć. […]
Dym palącego się drewna jest uciążliwy dla oczu. Ale ten dym ukazuje im potem światło i przynosi radość tym, którym początkowo przeszkadzał. W ten sam sposób uwaga, która zmusza nas do ciągłej czujności, w końcu nam ciąży. Ale jeśli natychmiast wezwiesz Go w modlitwie, Jezus oświeci twoje serce. Bo Jego pamięć przynosi ci, wraz z oświeceniem, najlepsze dobra.