Sobota, 15 Listopada

Księga Mądrości 18,14-16.19,6-9.

Gdy głęboka cisza zalegała wszystko, a noc w swoim biegu dosięgała połowy,
wszechmocne Twe słowo z nieba, z królewskiej stolicy, jak srogi wojownik runęło pośrodku zatraconej ziemi, jako miecz ostry niosąc Twój nieodwołalny rozkaz.
I stanąwszy, napełniło wszystko śmiercią; nieba dotykało, a zstąpiło na ziemię.
Całe stworzenie znów w swej naturze podlegało przekształceniu, powolne Twoim rozkazom, by dzieci Twe zachować bez szkody.
Obłok ocieniający obóz i suchy ląd ujrzano, jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej: droga bez przeszkód – Morze Czerwone i pole zielone – z burzliwej głębiny.
Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka, ujrzawszy cuda godne podziwu.
Byli jak konie na pastwisku i jak baranki brykali, wielbiąc Ciebie, Panie, który ich wybawiłeś.

Księga Psalmów 105(104),2-3.36-37.42-43.

Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy,
rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem,
niech się weseli serce szukających Pana.

Pobił wszystkich pierworodnych ich kraju,
cały kwiat ich potęgi.
A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem
i nikt nie był słaby w jego pokoleniach.

Pamiętał bowiem o swym świętym słowie
danym Abrahamowi, swojemu słudze.
I wyprowadził swój lud wśród radości,
z weselem swoich wybranych.

Ewangelia wg św. Łukasza 18,1-8.

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać:
«W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.
W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!”
Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: „Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę,
to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie”».
I Pan dodał: «Słuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia.
A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie?
Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?»

Św. Klemens Rzymski

W modlitwie i błaganiu będziemy prosić, aby Ten, który wszystko zarządził, zachował nienaruszoną liczbę swoich wybranych na całym świecie poprzez swojego umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa: w Nim powołał nas z ciemności do światła, z niewiedzy do poznania Jego chwały, abyśmy mieli nadzieję, Panie, w Twoim imieniu, bo ono jest fundamentem całego stworzenia. […]
Swoimi dziełami objawiłeś wieczny porządek świata, Panie, Stwórco wszechświata. Pozostajesz niezmienny przez wszystkie pokolenia: sprawiedliwy w swoich sądach, godny podziwu w swojej mocy i wspaniałości, pełen mądrości, gdy tworzysz, roztropny, aby umocnić każdą istotę w jej istnieniu. Ty, który objawiasz swoją dobroć wobec wszystkich rzeczy widzialnych, swoją wierność wobec tych, którzy w Tobie pokładają ufność, Ty jesteś miłosierny, współczujący.
Odpuść nam nasze przewinienia, nasze błędy, nasze upadki, nasze słabości. Nie licz grzechów swoich sług i służebnic, ale oczyść nas kąpielą swojej prawdy i kieruj naszymi krokami, abyśmy kroczyli w świętości serca, abyśmy czynili to, co jest dobre i miłe w Twoich oczach, jak również w oczach naszych władców.
Tak, Panie, niech Twoje oblicze jaśnieje nad nami, abyś obdarzył nas wszelkim dobrem w pokoju, abyś chronił nas swoją potężną dłonią, abyś wyrwał nas z wszelkiego zła siłą swojego ramienia i uchronił nas przed niesprawiedliwą nienawiścią naszych wrogów. Nam, jak i wszystkim mieszkańcom ziemi, Panie, daj zgodę i pokój, tak jak uczyniłeś to niegdyś dla naszych ojców, gdy wzywali Cię z pobożnością, z pełnym zaufaniem i prostotą serca.