Ks. Józef Dudziak SChr, syn Michała i Katarzyny z domu Mierzwa, urodził się 16 sierpnia 1946 r. w Przemoczu w ówczesnym powiecie nowogardzkim w woj. szczecińskim. 1 września 1946 r. przyjął sakrament chrztu świętego w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Goleniowie, natomiast sakrament bierzmowania – w 1956 r. w Poczerninie. Po ukończeniu szkoły średniej, stargardzkiego liceum ogólnokształcącego, w sierpniu 1965 r. wstąpił do Towarzystwa Chrystusowego i po krótkim aspirandacie, 7 września 1965 r. w Ziębicach na Dolnym Śląsku rozpoczął kanoniczny nowicjat. W domu nowicjackim w Ziębicach 8 września 1966 r. złożył pierwsze śluby zakonne, a następnie w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu rozpoczął sześcioletnie studia filozoficzno-teologiczne, które ukończył w maju 1972 r. Podczas studiów ponawiał zakonne śluby, został włączony do stanu duchownego przez obrzęd tonsury oraz przyjął niższe i wyższe święcenia. 6 września 1971 r. w Poznaniu złożył profesję wieczystą, a niecały rok później, 25 maja 1972 r., z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB, pasterza archidiecezji poznańskiej, przyjął święcenia kapłańskie.
Po święceniach i prymicjach, w lipcu 1972 r. podjął obowiązki wikariusza w parafii pw. Świętego Ducha w Szczecinie Zdrojach. Po dwóch latach posługi duszpasterskiej w parafii w prawobrzeżnej części Szczecina w lipcu 1974 r. został skierowany do domu zakonnego w Ziębicach, gdzie został przydzielony do Referatu Powołaniowego, w którym również posługiwał dwa lata. Kolejną placówką była parafia pw. Wniebowzięcia NMP we Władysławowie, w której posługiwał w latach 1976-1978. W sierpniu 1978 r. został ustanowiony wikariuszem w parafii pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Chojnicy-Morasku, w której pracował 4 lata. We wrześniu 1982 r. został mianowany administratorem-proboszczem w parafii Matki Bożej Bolesnej w Chociwlu oraz przełożonym tamtejszej wspólnoty chrystusowców. Po czterech latach, 20 sierpnia 1986 r., został powołany na proboszcza parafii pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Szczecinie Klęskowie, w której posługiwał 5 lat. W sierpniu 1991 r. ustanowiono go proboszczem w parafii pw. św. Jadwigi w Krzelkowie, w której też pracował 5 lat. W lipcu 1996 r. został proboszczem nowo erygowanej parafii pw. Chrystusa Króla Wszechświata w Stargardzie Szczecińskim, w której przez 9 lat posługi kontynuował budowę i wyposażanie kościoła parafialnego. W lipcu 2005 r. został proboszczem w parafii pw. Trójcy Świętej w Bożnowicach, a po kolejnych trzech latach, w 2008 r., – w parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Tetyniu. Po siedmiu latach posługiwania w Tetyniu ponownie znalazł się w domu zakonnym w Ziębicach, gdzie angażował się duszpastersko w miejscowej parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W 2022 r. uroczyście celebrował w wielu domach Towarzystwa oraz na placówkach, w których posługiwał, złoty jubileusz kapłaństwa, dziękując wraz z tymi, pośród których pracował, za wszelkie Boże dobrodziejstwa i piękne owoce posługi.
Uczestniczył jako delegat z wyboru współbraci w trzech Kapitułach Krajowych: w 1995 r., w 2001 r. i w 2007 r., a także przez abpa Zygmunta Kamińskiego, metropolitę szczecińsko-kamieńskiego został ustanowiony duszpasterzem rodzin w dekanacie Stargard Wschód (w latach 1999-2005).
Zmarł w nocy z 21 na 22 maja 2025 r. w Ziębicach.