Dzisiejsza niedziela, jest ostatnią  niedziela  kończącego się 2009  roku, jest jednocześnie świętem Świętej Rodziny Nazaretańskiej: Jezusa, Maryi i Józefa. Jest ona wzorem dla naszych rodzin. Prośmy Boga, by w tych niełatwych czasach, przy tylu zagrożeniach i celowych atakach różnorakich wrogów nasze rodziny stawały się prawdziwym domowym Kościołem

Dzielimy się naszą ogromną radością z kolejnego świętowania Narodzenia Jezusa Chrystusa i życzmy, aby Nowonarodzony otaczał swoja mocą i błogosławieństwem. Niech obdarza zdrowiem i pokojem, dobrem, szczęściem, radością i łaską, a Boża Rodzicielka Maryja niech uprasza potrzebne dary na każdy dzień. Niech te święta dla wszystkich Drogich Parafian i Gości będą pełne Bożego błogosławieństwa i miłości, którą przynosi ze sobą Boży Syn pod nasze dachy, w nasze rodziny i serce każdego z nas. Niech ta Boża radość i miłość przedłuża się na kolejne dni naszego świętowania i na całą, nieraz trudną codzienność. 1 W dni świąteczne zapraszamy wszystkich na Msze Święte do naszej parafialnej świątyni. W pierwszy i drugi dzień świąt Bożego Narodzenia Msze Święte o godz.:9:00 , 11:00 18:00 Jutro msza św. chrzcielna o godz. 12.15 ; Starajmy się jak najgłębiej pochylić nad radosną tajemnicą narodzin Bożego Syna. Dlatego apelujemy, by nie spieszyć się z wyjściem z kościoła zaraz po błogosławieństwie.
Zachęcamy wszystkich, zwłaszcza dzieci, do gromadzenia się przy betlejemskim żłóbku, aby wspólnie śpiewać jeszcze piękne polskie kolędy i pastorałki. Niech rozbrzmiewają one także w naszych domach, podczas świątecznych spotkań z najbliższymi – nie wstydźmy się tej pobożności, jest ona przecież wyrazem naszej wiary!

Zapraszamy do fotogalerii

Do świąt Bożego Narodzenia naprawdę blisko! W środę Wigilia i kolejne świąteczne dni. Czy do ich przeżywania jesteśmy dobrze, po chrześcijańsku przygotowani? Pamiętajmy, że to Bóg wkracza w naszą historię i przez to nadaje naszemu życiu wymiar Boży.

Z radości chrześcijańskiej rodzi się nasze nastawienie do świata. Przez tę radość staję się optymistą, lecz nie wesołkiem z przyszytym uśmiechem. Staję się człowiekiem gotowym na przyjmowanie tego, co nam przynosi życie. Wiara w Chrystusa powinna dawać nam radość, bo przecież wiemy, jak „to wszystko” się skończy.Ludzie szukający radości na własną rękę bardzo często stają się ofiarami swoich wyborów. Bo przecież pod słowo „radość” można podpiąć bardzo wiele znaczeń. Niebezpieczeństwa na drodze poszukiwania radości będą istniały dopóty, dopóki nie uświadomimy sobie, że radość jest darem od Boga.

Dziś, w niedzielę 6 grudnia przypada dzień modlitw za Kościół na Wschodzie. Towarzyszy mu hasło roku duszpasterskiego "Bądźmy świadkami Miłości". Tradycyjnie 6 grudnia związany jest z postacią św. Mikołaja, stąd jest on patronem tegorocznych obchodów. Za jego przykładem mamy "przezwyciężać nasze samolubstwo i zawsze być otwarci na potrzeby bliźnich". W parafiach w kraju będzie w tym dniu przeprowadzona zbiórka do puszek na rzecz Kościoła na Wschodzie.

 Rozpoczynamy dziś Adwent, czas radosnego przygotowania na przyjście Pana. Do 16 grudnia będziemy rozważać Jego przyjście w czasach ostatecznych i to zarówno w historii świata, jak i naszej osobistej. Włączmy się w to adwentowe czuwanie, zwłaszcza przez udział w roratach. Podejmijmy również postanowienia adwentowe, których wypełnienie zbliży nas do Chrystusa.

Dzisiejsza uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, to ostatni mocny akord roku liturgicznego przed adwentowym wyciszeniem. Do kalendarza liturgicznego została wprowadzona przez papieża Piusa XI w 1925 roku, na zakończenie przypadającego wówczas Roku Jubileuszowego. W odnowionej liturgii Kościół uroczystość tę obchodzi w ostatnią niedzielę roku kościelnego dla podkreślenia, że wszystko ma swój początek i będzie miało swoje ukoronowanie w Chrystusie.

 W listopadowe dni pamiętajmy częściej o naszych zmarłych. Niech nasza modlitwa będzie rzeczywistym gestem wyciągniętej, pomocnej dłoni i serca. Dzisiaj zapraszamy na cmentarz na godz. 15:00, gdzie odmówimy różaniec za naszych zmarłych. W każdy piątek listopada zapraszamy na msze św. zbiorową w intencji naszych zmarłych wypominanych o godz. 18:00. Każdego dnia modlimy się za naszych zmarłych wypominanych po mszy św. wieczornej

"By Bóg was zachował w wierności Ewangelii i Ojczyźnie", z tymi słowami Sługi Bożego o. Ignacego Posadzego TChr zgromadziliśmy się na Jasnej Górze, przy cudownym obrazie Królowej Polski, by wypraszać potrzebne łaski naszym rodakom przebywającym poza granicami naszej ojczyzny oraz tym, którzy im posługują. Z naszej parafii w jasnogórskiej nocy czuwania uczestniczyło prawie 80. W drodze do Częstochowy nawiedziliśmy sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, a w drodze powrotnej klasztor Karmelitów w Czernej oraz Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie - Łagiewnikach. Podczas nocy czuwania, młodzież wraz z zespołem Agnus przygotowała i poprowadziła nabożeństwo poprzedzające Eucharystię.

Zapraszamy do fotogalerii

Obchodzimy dziś w całym Kościele naszej Ojczyzny Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Od początku chrześcijanie byli prześladowani, cierpieli i dawali świadectwo o Jezusie. Byli nazywani męczennikami ponieważ cierpiąc dawali świadectwo, że  są  Jego uczniami i tak dzisiaj dzieje się w wielu krajach świata m.in. w Indiach i Sudanie.  Chrześcijanie giną za wiarę  W Jezusa Chrystusa i potrzebują naszej modlitwy i ofiary, jako wyrazu solidarności z nimi w niesieniu krzyża prześladowań. Nie możemy być obojętni na ich ból i cierpienie.

Dziś Kościół wychwala Pana Boga za świętych i błogosławionych. To ci, którzy już opłukali swoje szaty we Krwi Baranka, którzy życiem zaświadczyli, że można żyć przyzwoicie, że człowiek jest w stanie wybierać i pomnażać dobro. Każdego roku szeregi świętych powiększają się o kolejnych Bożych synów i córki, także spośród nas, Polaków. Radujemy się i wierzymy, że są w Domu Ojca i swoją modlitwą pomagają nam – jeszcze pielgrzymującym, abyśmy nie ustawali na drogach wiary. Dzięki świętych obcowaniu są naszymi orędownikami w Niebie. Dzisiejsza uroczystość uświadamia nam też, że świętość jest dla wszystkich, dla każdego z nas. To od nas samych zależy, czy do tej świętości dążymy, czy jej pragniemy!

22 października minęła 61 rocznica śmierci Sługi Bożego kard. Augusta Hlonda, Prymasa Polski, Założyciela Towarzystwa Chrystusowego. W niedzielę 25 października dla upamiętnienia tej rocznicy odbył się II "Bieg Hlondowski" w którym udział wzięli uczniowie szkoły podstawowej i gimnazjum naszego miasta. Rywalizowano w różnych kategoriach wiekowych, zarówno w biegach jak i wyścigach rowerowych ulicą kard. A.Hlonda. Zawody zgromadziły wielu uczestników, a także dopingujących ich kibiców.

Zapraszamy do fotogalerii

Dzisiaj obchodzimy Uroczystość Poświęcenia Kościoła Własnego. Jest to dzień naszej szczególnej wdzięczności Panu Bogu za dar własnego kościoła parafialnego, a także modlitwy i pamięci za tych wszystkich, którzy na co dzień tworzą naszą wspólnotę parafialną i dbamy o jej prawidłowe funkcjonowanie

Dzisiejsza niedziela w całym Kościele poświęcona jest sprawie misji. Rozpoczyna się Tydzień Misyjny. Modlimy się w intencji misji i misjonarzy zakonnych i świeckich. Prosimy Boga, aby mogli oni skutecznie wypełniać swoje powołanie i nieść Ewangelię ludom i narodom, które wiarę zagubiły albo dotąd Boga nie poznały. To stosowny czas abyśmy przypomnieli sobie, że do istoty życia Kościoła należy powołanie misyjne. Światowy Dzień Misyjny uświadamia nam też, jak bardzo Kościół jest różnorodny, różnobarwny, a przez to rzeczywiście powszechny. To mozaika kultur, ras, języków i zwyczajów dotknięta światłem Ewangelii. Wielkie dzieło misyjne wspieramy na różne sposoby, dzisiaj także składając ofiary na Papieskie Dzieła Misyjne.

Dzisiaj obchodzimy  dzień Papieski. pod hasłem "Jan Paweł II - Papież wolności"".  We wszystkich kościołach gromadzimy się na modlitwie w intencji rychłej beatyfikacji Jana Pawła II. Będziemy dziękować Bogu za dar Jego osoby. Ojciec Święty wielokrotnie prosił nas, byśmy modlili się za Niego w czasie trwania posługi piotrowej oraz po Jego śmierci.. Stałym elementem Dnia Papieskiego jest  publiczna zbiórka na stypendia dla uzdolnionej młodzieży. Bardzo dziękujemy wszystkim ofiarodawcom, którzy przyłączą się do tego wielkiego dzieła.

„Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”.
Dzisiejsza liturgia Słowa ilustruje prawdę o ścisłej jedności ludzkiej, zwłaszcza jeśli chodzi o kobietę i mężczyznę. Ta jedność małżeńska jest święta, ponieważ została uświęcona przez samego Boga i nikt nie ma prawa rozdzielać miłości małżeńskiej, która została złączona przez Stwórcę.

Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej uwiązać kamień młyński u szyi i wrzucić go w morze.
Każdy z nas, kto został ochrzczony jest odpowiedzialny za swoje czyny dobre i złe. Nikt z nas nie powinien być przyczyną grzechów innych, co więcej, chrześcijanin powinien zawsze i wszędzie unikać powodów do grzechu, aby nie utracić w sobie Bożego życia.

"Gdy był w domu, zapytał ich: "O czym to rozmawialiście w drodze?" Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy."
Problem wewnętrznej niezgody sprawia, że w naszym wnętrzu dobro i zło wciąż walczą ze sobą. Jest to obraz relacji między człowiekiem wierzącym a niewierzącym. Bóg, ponieważ jest Najwyższym Dobrem, ujmuje się za człowiekiem sprawiedliwym. I to wszystko ma swoje źródło w ludzkim wnętrzu. Jeśli jest ono podzielone, to człowiek przeżywa rozterki. Dlatego mówimy, że w sercu ludzkim rodzi się pokój lub niepokój. To w ludzkim sercu jest źródło cnót a także wad.

Bolejąca Matka stała                        
U stóp krzyża, we łzach cała,             
Kiedy na nim zawisł Syn                    

A w Jej pełnym jęku duszy                  
Od męczarni i katuszy                       
Tkwił miecz ostry naszych win.            

Zapraszamy do fotogalerii

Dzisiejszą niedzielą zaczynamy trzydniowe obchody odpustu parafialnego ku czci Matki Bożej Bolesnej.  Pragniemy dziękować za szczególną opiekę nad nami Matce Chrystusa, ale także naszej Matce. Albowiem jest  Maryja naszą prawdziwą Matką . Zrodziła nas, tak jak rodzi prawdziwa Matka, w bólu i serdecznej męce, u stóp krzyża, gdzie usłyszała słowa: „Niewiasto, oto Syn twój". Są to słowa błogosławione dla nas i  dla wszystkich pokoleń. Ona czuwa nad życiem Bożym w naszych sercach

On wziął go na bok osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka, a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: "Effatha", to znaczy: "Otwórz się".

Wydarzenie nad Jeziorem Galilejskim jest bardzo nośne. Przede wszystkim dlatego, że zawiera bardzo proste elementy cudu: Jezus włożył swe palce w uszy głuchoniemego i dotknął swą śliną jego języka, a następnie rzekł: Effatha, to znaczy otwórz się. Wraz z czynem Jezus wypowiada słowo. Chrystus uzdrowił głuchoniemego, aby ów głosił Jego dzieła. Cudownie uzdrowiony był bowiem świadkiem mocy Mesjasza.

"Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji".
Chrystus nie zmienia tradycji, lecz poucza, że nie należy się trzymać zwyczajów dla nich samych. Bóg pragnie, abyśmy czcili Go nie wargami, lecz sercem. To może nas uchronić od obłudy. To wnętrze człowieka świadczy o jego miłości do Boga, a nie gesty.

Rzekł więc: "Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca". Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodzili. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: "Czyż i wy chcecie odejść?" 
 

Nie wszyscy uczniowie poszli za Jezusem. Tak dzieje się po dziś dzień. I chociaż nikt nikogo nie przymusza i każdy jest wolny w podejmowaniu decyzji, to jednak w jakimś sensie szkoda nam jest tych, którzy zdystansowali się względem swego powołania. Ale czy można zmuszać do miłości?

Jezus wskazuje na siebie i mówi wprost, że to On „jest chlebem żywym, który zstąpił z Nieba”. Ci, którzy Go słuchali nie rozumieli tych słów, dlatego Pan pouczał ich o głębszym sensie duchowego pokarmu, tym samym zapowiadając Eucharystię.

"Wielbi dusza moja Pana

Dziś w liturgii obchodzimy uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. To najstarsze święto maryjne w Kościele. Powstało na Wschodzie („Zaśnięcie Bożej Rodzicielki”), a od VII znane jest także na Zachodzie,

"Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata".

Pan Bóg w trudnych dla Eliasza chwilach pokrzepiał go chlebem. Anioł, posłany przez Boga, usługiwał prorokowi. Fragment z Księgi Królewskiej, jest zapowiedzią Eucharystii. W Liście do Efezjan święty Paweł prosi adresatów, aby byli godni wszelkich łask i aby nie zasmucali Bożego Ducha Świętego. W ten sposób naśladują samego Boga i stają się godni Jego obietnic. W Ewangelii Jezus tłumaczy Żydom sens słów, że On jest chlebem, który z Nieba zstąpił. Odwoływał się do proroków i manny, którą karmili się Izraelici na pustyni. W ten sposób odwoływał się do doświadczenia historycznego, które znane było Żydom. Abyśmy karmili się słowem Bożym, otwórzmy się na działanie Ducha Świętego.

"Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki, ale dlatego, że jedliście chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy"

Czego szukam w moim życiu? Czy w moim życiu jest miejsce i czas na poszukiwanie Boga? A jeśli tak, to po co go szukam?
Nasze życie jest pielgrzymką ku Bogu, znajdźmy czas by szukać Go tu na ziemi, wszak sam powiedział - szukajcie a znajdziecie, kołaczcie a otworzą wam.

Zapraszamy do Fotogalerii z pobytu młodzieży w Barcelonie... kolejne zdjęcia w wkrótce....w kolejne dni....

Liturgia słowa dnia dzisiejszego zwraca uwagę na prawdę, że każdy człowiek, a szczególnie chrześcijanin potrzebuje chleba nie tylko powszedniego do życia, ale również i tego chleba, który pokrzepia ciało i duszę. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: „Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło”. Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów.

"Pójdźcie i wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco."

Trwają wakacje czas wypoczynku dzieci i młodzieży, czas urlopów i wyjazdów, czas spotkań rodzinnych i nabierania sił do dalszej pracy. Chrystus w dzisiejszej ewangelii chce ukazać i podkreślić wartość ludzkiego odpoczynku. Zadbajmy oto by ten czas był dla nas okazją do zaczerpnięcia sił duchowych, by nasz odpoczynek jako ludzi wierzących był odpoczynkiem z Bogiem.