Słowo Proboszcza na czas Wielkiego Tygodnia
08 kwietnia 2020r.
Odsłon: 555
Drodzy Parafianie i wszyscy będący z nami w duchowej łączności!
Zaledwie kilkanaście godzin dzieli nas od rozpoczęcia celebracji największej tajemnicy naszej wiary: MĘKI, ŚMIERCI I ZMARTWYCHWSTANIA CHRYSTUSA.
Im bliżej świąt, tym częściej słyszy się pełne żalu stwierdzenia: co to za święta; dziwne te święta; trudne te święta. To prawda. Chyba najstarsi mieszkańcy naszej planety nie pamiętają takich świąt. W nasz polski krajobraz bardzo mocno wpisane są w tych dniach kolejki przy konfesjonałach, wieczorne czy nocne adoracje przy Grobie Pańskim przy którym w galowych czy bojowych mundurach strażacy ochoczo pełnią wartę. W nasz polski krajobraz wpisany jest dźwięk dzwonów w Niedziele Zmartwychwstania i procesja rezurekcyjna wokół kościołów. Oczywiście mówiąc o polskim krajobrazie Wielkiego Tygodnia nie można pominąć tłumów zmierzających w sobotę z koszyczkami do kościoła. Ta potocznie zwana święconka przez wielu została wyniesiona na piedestały i traktowana z większą czcią niż sakramenty. By nie być gołosłownym dla przykładu podam pewne liczby. Nie ujawniając dokładnie miejsca, powiem tylko, że są to dane z jednej polonijnej parafii na wyspach. Otóż na Mszę św. w niedziele przychodzi ok. 1000 osób, natomiast z tak zwanym koszyczkiem do poświęcenia w Wielką Sobotę do tego samego kościoła trafia ok. 30000 ludzi. Ktoś powie, że to taka nasza tradycja która na emigracji nabiera szczególnego znaczenia. Zgadzam się z tym, że na obczyźnie trzeba pielęgnować to co nasze to co jest wpisane w polską tradycję. Czy więc idąc za tym nie powinniśmy także zawsze i wszędzie pielęgnować naszych wielowiekowych chrześcijańskich korzeni, wiary naszych przodków. Dziś większość czuje ból, żal, smutek z powodu tego, że te święta będą inne. Będą w jakimś wymiarze okrojone z wielu akcentów religijnych, czy pięknych celebracji liturgicznych. Obyśmy z tego wszystkiego potrafili wyciągnąć wnioski. Oby ta inna forma tegorocznego czuwania modlitewnego w Wielkim Tygodniu i w Święta Zmartwychwstania, przyczyni się do pogłębienia naszej wiary i jeszcze większego pragnienia spotkania ze Zmartwychwstałym w sakramentach nie tylko w czasie takich czy innych świąt ale zawsze. Jeszcze jedno, kiedy będziemy odczuwać zrozumiały smutek z tego powodu, że nie będziemy mogli uczestniczyć w liturgii, pomyślmy o tych którzy od lat swoją wiarę przeżywają w podziemiu, pomyślmy o prześladowanych za wiarę i pomódlmy się za nich by w końcu ten cywilizowany świat się upomniał o ich prawa do wolności religijnej.
ks. Jerzy Senderek TChr